مشـــــق شـــــب مـــــی نـــــویســـــم!

_ صـــــدبار، از روی هـــــرکلـــــمه _

دلتـــــنگـــــی مـــــمـــــنوع!

خـــــاطـــــره مـــــمـــــنوع!

خـــــاطـــــره بـــــازی هـــــم تعـــــطیـــــل!

و مـــــشق مـــــی کنـــــم هـــــر غـــــروب تـــــمام ایـــــن هـــــا را ...

تـــــا کـــــه بـــــاور كنـــــم گـــــذشتـــــه هـــــایـــــم

همـــــراه بـــــا خـــــاطـــــراتـــــم...

گـــــذشـــــته اســـــت!

امـــــا ...

چـــــه فـــــایـــــده کـــــه

بـــــه گـــــوش دل ســـــاده ی خـــــوش بـــــاورم نمـــــی رود!

چه کسی میگوید که من هیچ ندارم؟.....

من چیزهای باارزشی دارم!!!!..

حنجره ای برای بغض.....

چشمانی برای گریه....

لبهایی برای سکوت....

دست هایی برای خال ماندن....

پاهایی برای نرفتن....

شب هایی بی ستاره...!!

پنجره ای به سوی کوچه ای بن بست...

و وجودی بی پاسخ...!!!!                                                    

همه چيز همان طور اتفاق افتاد

كه آرزو كرده بودم

فقط در آرزوهايم

تو از آن ديگري نبودي ...!

.......

تنهایی ... تقدیر من نیست ترجیح منه

چقدر دوست داشتم یک نفر از من می پرسید چرا نگاه هایت آنقدر غمگین است؟

چرا لبخندهایت آنقدر تلخ و بیرنگ است؟

اما افسوس که هیچ کس نبود ...

همیشه من بودم و من و تنهایی پر از خاطره ...

آری با تو هستم!

با تویی که از کنارم گذشتی

و

حتی یک بار هم نپرسیدی چرا چشمهایم همیشه بارانی...